Zamykam oczy i wypowiadam słowo jubileusz. Co czuję? Radość, może trochę dumę i zadumę. Słowo to maluje się w odcieniach złota z domieszką wspomnień. Takie właśnie wyjątkowe, świąteczne dni nastały w parafii pw. św. Antoniego w Lublinie. Poprzedzone zostały rekolekcjami prowadzonymi przez ks. Dominika Samulaka, który zachwycał mnie każdego dnia coraz bardziej. (…) Napełnieni dobrym słowem doszliśmy do uroczystej Eucharystii, podczas której zapłonęła świeca powstała z małych ogarków świec całej wspólnoty parafialnej. W tym geście złożyliśmy wszystkie swoje modlitwy, prośby i podziękowania, które wypowiadały nasze usta przez 30 lat – dzieliła się Monika Piechnik, autorka okolicznościowej wystawy archiwalnych fotografii przedstawiających historię parafii.
Reklama
– Dzień 14 grudnia 1986 r. Bóg w swojej miłości do ludu Bożego, zwłaszcza Kalinowszczyzny i Ponikwody, wybrał na czas początku istnienia społeczności parafii pw. św. Antoniego Padewskiego w Lublinie. Poświęcenie przez bp. Bolesława Pylaka placu i drewnianej kaplicy dokładnie tego dnia zainaugurowało systematyczną pracę duszpasterską – powiedział proboszcz ks. Marek Urban, witając przybyłych 14 grudnia 2016 r. na uroczystą Mszę św. inaugurującą obchody jubileuszu. Dziękował za minione lata i zapowiedział obejmujące cały rok stacje jubileuszowe. Eucharystii przewodniczył ks. Andrzej Kuś, jeden z wikariuszy, który pracował w parafii w pierwszych latach jej istnienia. W koncelebrze byli księża pochodzący z parafii oraz dawniej i obecnie w niej pracujący, wśród nich ks. prof. Stanisław Fel związany z nią od początku. Homilię wygłosił rekolekcjonista ks. Dominik Samulak. Przywołał w niej słowa papieża Franciszka wygłoszone w czasie ŚDM, że naturalnym polem działania duszpasterskiego jest parafia. Nie może być sformalizowana, zamknięta na ludzi, ale otwarta na ich potrzeby, pełna troski o lud Boży, mimo że okupione jest to ciężką pracą i zmęczeniem. – Taka jest wasza parafia. To na pewno owoc życia, modlitwy i cierpienia śp. ks. Stanisława Roga – powiedział kaznodzieja. Dodał, że idea parafii wcale się nie zdezaktualizowała, a wszyscy w parafii powinni być zwiastunami Dobrej Nowiny. Powinni ją zanieść zwłaszcza tym, którzy nie utożsamiają się ze wspólnotą.
Po modlitwie powszechnej nowo powołana Parafialna Rada Młodych, której zadaniem będzie wspieranie duszpasterstwa, koordynowanie działań podejmowanych w parafii przez młodzież oraz formowanie przyszłych liderów i animatorów życia parafialnego, otrzymała specjalne błogosławieństwo. Na ołtarz zostały wniesione świece jubileuszowe. Ich światło będzie towarzyszyć wydarzeniom parafialnym przez cały rok. Po modlitwie jubileuszowej, którą po raz pierwszy wypowiedział Ksiądz Proboszcz, przedstawiciele Rady Duszpasterskiej dziękowali za 30 lat istnienia parafii; przede wszystkim Bogu za Jego miłość oraz wszelkie otrzymane łaski i dary, budowniczych ze śp. ks. Stanisławem Rogiem, wszystkich związanych z nią przez lata, przede wszystkim duszpasterzom i siostrom betankom. Dziękowali też za ofiarę cierpienia chorym, szczególnie ks. inf. Józefowi Szczypie, który złożony ciężką chorobą od 2 lat przebywa w Domu Księży Emerytów. Delegaci wyrazili nadzieję, że parafia nadal będzie się rozwijać i będzie miejscem budowania oraz pogłębiania więzi między Bogiem a człowiekiem poprzez Słowo Boże i sprawowane sakramenty.
– Nasz jubileusz dopiero zaczęliśmy. Przez kolejne stacje będziemy zatrzymywać się, by zauważyć różne osoby, grupy i środowiska naszej parafii, i gorąco modlić się, by pod natchnieniem Ducha Świętego na nowo odkrywały przestrzeń swojego zaangażowania i zadań stojących przed nimi – powiedział ks. Marek Urban. – Każdy z nas zostawił tu kawałek swojego życia. Kiedy się spotykamy, wspominamy parafię św. Antoniego i waszą dobroć i życzliwość. Mimo że minęło tyle lat, to uśmiechy na waszych twarzach świadczą, że wciąż się rozpoznajemy – mówił ks. Andrzej Kuś w imieniu księży pracujących i pochodzących z parafii. Po Mszy św. członkowie zespołu Guadalupe poprowadzili przed Najświętszym Sakramentem niezwykle głębokie i wzruszające nabożeństwo uwielbienia z Maryją. Modlitwa przeplatana była pieśniami ku czci Jezusa i Maryi. Po Apelu Jasnogórskim młodzież guadalupiańska zaśpiewała radosną meksykańską pieśń ku czci Matki Bożej z Guadalupe. Na zakończenie wszyscy dzielili się chlebem, który był darem ołtarza. Duże zainteresowanie wzbudziła wystawa. Parafianie, oglądając archiwalne zdjęcia, snuli wspomnienia i dzielili się świadectwami z minionych lat.
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Świętych Aniołów Stróżów w Lidzbarku Welskim
W 23. roku istnienia parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Świętych Aniołów Stróżów w Lidzbarku Welskim Pan Bóg pozwolił wiernym i duszpasterzom przeżywać radość konsekracji kościoła. Świątynia jest owocem wiary parafian, wieloletniego trudu i ofiar oraz cierpliwego oczekiwania na uwieńczenie wszystkich tych starań
Uroczystość poświęcenia kościoła i ołtarza odbyła się 29 czerwca o godz. 15.
Konsekratorem i przewodniczącym ceremonii był biskup toruński Andrzej Suski. Mszę św. koncelebrowali proboszcz ks. kan. Marian Wiśniewski oraz licznie zaproszeni kapłani, wśród których byli również ci, co przed laty posługiwali w parafii, i ci, którzy z niej pochodzą.
Eucharystia rozpoczęła się procesyjnym wejściem pocztów sztandarowych szkół lidzbarskich, Strzeleckiego Bractwa Kurkowego, Ochotniczej Straży Pożarnej i grup parafialnych oraz służby liturgicznej i duchowieństwa do nieoświetlonego i nieozdobionego kościoła. Ks. kan. Marian Wiśniewski przedstawił początki istnienia parafii, a następnie poprosił Księdza Biskupa o dokonanie konsekracji świątyni. W imieniu osób, które fizyczne pracowały przy budowie kościoła, głos zabrali Mariola i Michał Cander.
Bp Andrzej Suski pobłogosławił wodę i pokropił nią wiernych oraz ściany kościoła i obnażony ołtarz, po czym nastąpiła Liturgia Słowa. Komentatorem poszczególnych części liturgii konsekracji był kleryk Piotr Śliwiński. W homilii bp Andrzej zwrócił szczególną uwagę na ołtarz – miejsce, na którym sprawowana jest Najświętsza Ofiara Jezusa Chrystusa. To właśnie na ołtarzu kapłański trud osiąga swój szczyt. Od ołtarza Pan Jezus kieruje ważne słowa, które kiedyś zostały wypowiedziane w Wieczerniku. Od ołtarza płynie ku wiernym błogosławieństwo. Ksiądz Biskup podkreślił, że „przez konsekrację oddajemy świątynię na zawsze Bogu po to, aby nas w niej gromadził, uświęcał i obdarzał swoimi łaskami. Ta świątynia powstała z tęsknoty ludzi tej dzielnicy za Panem Bogiem. Ofiary wspólnoty i te materialne oraz te niewymierne, jak dary modlitwy i cierpienia, są wpisane w każdą cząstkę tego kościoła. Każdy element tej świątyni jest wołaniem dla wszystkich pokoleń, że człowiek nie może się obejść bez Boga”. Kaznodzieja wyraził wdzięczność wobec Boga za to, że pobłogosławił budowie, którą szczęśliwie zakończono, wobec proboszcza, który „od początku prowadził budowę i wiele nocy nie przespał, kiedy trzeba było podejmować ważne decyzje”. Słowa podziękowania skierował również do współpracowników: księży wikariuszy, rady parafialnej, inżynierów, projektantów, artystów oraz tych, którzy modlitwą i ofiarą przyczynili się do powstania kościoła.
„Drodzy Bracia i Siostry, zbudowaliście piękną świątynię, z której możecie być dumni, ale najważniejsze zadanie nie zostało jeszcze zakończone. Oprócz murów mamy budować także Kościół żywy, świątynię w naszych sercach i rodzinach, budować wspólnotę, która będzie się tu gromadzić jako rodzina dzieci Bożych. W tej rodzinie ma być wzajemna miłość i nikt nie może być z niej wykluczony. Nikt ochrzczony nie może też obojętnie przechodzić obok swojej parafii” – mówił bp Andrzej. Na zakończenie homilii zapewnił o swojej modlitwie za wszystkich zgromadzonych na Liturgii i prosił o wspólną modlitwę, aby tworzyć żywą świątynię w Panu, tak jak oczekuje tego Jezus Chrystus.
Po Wyznaniu wiary odśpiewano Litanię do Wszystkich Świętych. Modlitwą tą wierni prosili o wstawiennictwo świętych i błogosławionych przed tronem miłosiernego Boga. Następnie Ksiądz Biskup odmówił modlitwę poświęcenia kościoła i ołtarza, po czym namaścił krzyżmem świętym ołtarz i ściany kościoła. Kolejnym elementem liturgii było okadzenie ołtarza i ścian świątyni, które dokonało się poprzez umieszczenie wielkiej kadzielnicy na środku ołtarza. Namaszczenia i okadzenia ścian kościoła bp Andrzej dokonał wspólnie z proboszczem ks. kan. Wiśniewskim. Stanowiło to najważniejszą chwilę ceremonii.
Ostatnim elementem liturgii konsekracji było oświetlenie ołtarza i kościoła. W uroczystej procesji wniesiono paschał oraz świece, które zapalone przez Księdza Biskupa zostały umieszczone przy ołtarzu. W 6 miejscach świątyni umieszczono świece – zacheuszki, czyli znaki konsekracyjne potwierdzające przekazanie kościoła na własność Bogu. Następnie procesjonalnie wniesiono kwiaty, upiększając kościół. W procesji z darami ofiarnymi delegacja parafii przyniosła monstrancję, przedstawiciele Urzędu Miasta – kustodię, delegacja kółek różańcowych i Akcji Katolickiej – ofiary pieniężne, budowniczowie kościoła – kronikę parafialną, leśnicy – owoce lasu, a przedstawiciele lidzbarskich szkół – stuły.
Delegacja rodzin parafii podziękowała Księdzu Biskupowi za dar modlitwy i konsekrację kościoła. W imieniu wspólnoty parafialnej przedstawiciele rady duszpasterskiej na ręce ks. kan. Wiśniewskiego, budowniczego kościoła, złożyli bukiet 23 róż i podziękowanie za jego trud i poświęcenie. Na zakończenie przemówił Ksiądz Proboszcz, dziękując Księdzu Biskupowi oraz wszystkim za wszelką pomoc, obecność i modlitwę. Po tym w świątyni rozległy się gromkie brawa wiernych, którzy w ten sposób wyrazili radość i wdzięczność za możliwość uczestniczenia w tak historycznej chwili.
Przed uroczystością Wszystkich Świętych w wielu parafiach odbędą się bale, marsze i korowody świętych, promujące powołanie do świętości. Zabawy, mające być alternatywą dla tych halloweenowych, odbędą się m.in. w Gnieźnie, Warszawie, Łodzi, Poznaniu, Gdańsku, Gdyni i Katowicach.
Kościół katolicki 1 listopada obchodzi uroczystość Wszystkich Świętych. W dniach poprzedzających w wielu parafiach organizowane są bale i korowody świętych, które mają być alternatywą dla zabaw organizowanych z okazji Halloween.
– Święty Janie Pawle II, ucz nas na nowo odzyskiwać sens życia, pracy i cierpienia – prosił abp Wacław Depo. Metropolita częstochowski 24 października przewodniczył Mszy św. w kościele św. Józefa Rzemieślnika w Częstochowie, podczas której do świątyni zostały wprowadzone relikwie św. Jana Pawła II.
– Wyrażamy naszą nadzieję, że nauczanie św. Jana Pawła II w naszej świątyni jeszcze raz rozjaśni nasze umysły i nasze serca – przyznał ks. Marek Kundzicz, proboszcz parafii.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
