„W 60. rocznicę śmierci Władysława Sikorskiego Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, pragnąc uczcić pamięć i podkreślić zasługi dla Ojczyzny tego Wielkiego Polaka, męża stanu, generała - ogłasza rok 2003 Rokiem Władysława Sikorskiego” - tak w całości brzmi 56. Uchwała Sejmu z 9 stycznia 2003 r.
Rok gen. Sikorskiego stał się inspiracją dla organizatorów Ciechanowskich Spotkań Muzealnych, aby pierwsze ze spotkań po wakacyjnej przerwie poświęcić Generałowi, włączając społeczeństwo ziemi ciechanowskiej w obchody tych wydarzeń.
Tragiczna śmierć Sikorskiego 4 lipca 1943 r. nad Gibraltarem jest ważnym wydarzeniem w historii naszego narodu, jest też ściśle związana z II wojną światową. Niestety, śmierć ta do dziś nie została wyjaśniona i budzi ogromne zainteresowanie.
10 września gościem Ciechanowsk ich Spotkań Muzealnych, poświęconych osobie gen. Sikorskiego, był dr Zbigniew Wawer, producent filmowy, współpracujący z TVP historyk, znawca II wojny światowej, autor wielu książek historycznych, również o Sikorskim. Prelegent wygłosił wykład pt. Sikorski a wojska Andersa - w 60. rocznicę śmierci generała.
Gość przypomniał w prelekcji, że Władysław Eugeniusz Sikorski urodził się w niezamożnej rodzinie 20 maja 1881 r. w Tuszowie Narodowym k. Mielca w zaborze austro-węgierskim. Jego ojciec, Tomasz, był organistą, a matka, Emilia z d. Albertowicz, córką ekonoma na dworze w Hyżnem. W 1908 r. na Politechnice Lwowskiej na Wydziale Budownictwa Wodnego Władysław uzyskał tytuł inżyniera.
Całe jego dorosłe życie związane było z walką o wolność Ojczyzny i o jej obronę. Pełnił zawsze wysokie funkcje w wojsku i w państwie. Uważany był za jednego z najwybitniejszych teoretyków wojskowości. Czas II wojny światowej to w życiu gen. Sikorskiego okres wielkiej kariery politycznej i wojskowej. Przebywając na emigracji, rozpoczął intensywną działalność polityczną, społeczną i dyplomatyczną.
Objął pieczę nad formowaniem wojska polskiego na obczyźnie. Wiele czasu poświęcił rodzącemu się w kraju ruchowi oporu. Bardzo dbał też o byt i należyte wyszkolenie wojska polskiego na obczyźnie. W 1941 r. był w Związku Radzieckim, gdzie pod dowództwem gen. Władysława Andersa w bardzo trudnych warunkach formowała się Armia Polska. W 1942 r. w działaniach Sikorskiego dominowały sprawy polsko-radzieckie, ale też polsko-amerykańskie i polsko-brytyjskie.
Latem 1943 r. Sikorski udał się do Iraku na inspekcję armii polskiej rozlokowanej na środkowym wschodzie. Była to ostatnia jego podróż. Zginął w katastrofie lotniczej nad Gibraltarem. Został pochowany w Newark pod Londynem na cmentarzu lotników polskich. 17 września 1993 r. doczesne szczątki Generała przeniesiono na Wawel.
Po wykładzie odbyła się bardzo ożywiona dyskusja dotycząca tajemniczej śmierci Sikorskiego. Dr Wawer, podsumowując dyskusję, stwierdził, że ta tajemnica nieprędko zostanie wyjaśniona, gdyż do obecnej chwili nie przebadano archiwów brytyjskich i rosyjskich, a w związku z tym nie zbadano wielu wątków śmierci Generała. Nie dokonano również badania zwłok, nawet w 1993 r., gdy powróciły do Polski. Można by zbadać przynajmniej wątek, mówiący o morderstwie Sikorskiego na pokładzie samolotu przed katastrofą.
W spotkaniu uczestniczył prezydent Ciechanowa Waldemar Wardziński i liczna grupa b. żołnierzy AK. Niestety, nie udało się mimo licznych zaproszeń zainteresować tym bardzo ważnym tematem nauczycieli historii i młodzieży szkolnej.
Na koniec spotkania dr Z. Wawer podpisywał swoją książkę Znów w polskim mundurze.