Aktualnie diecezja warszawsko-praska liczy 20 dekanatów: sześć warszawskich (aniński, bródnowski, grochowski, praski, tarchomiński, rembertowski) i czternaście pozawarszawskich (jadowski, legionowski, miński - Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, miński - św. Antoniego z Padwy, nowodworski, otwocki, otwocki - Kresy, radzymiński, siennicki, stanisławowski, sulejówecki, tłuszczański, wołomiński i zielonkowski).
Najstarsze dekanaty to radzymiński (istniał już w XVIII w.), praski (1800 r.) i siennicki (1818 r.). Bardzo stare tradycje ma też dekanat stanisławowski, bo choć formalnie reaktywował go kard. Józef Glemp w 1984 r., to istniał już w archidiakonacie pułtuskim w diecezji płockiej i zniesiony został po Powstaniu Styczniowym. Aż 12 dekanatów powstało w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Od chwili powstania diecezji warszawsko-praskiej bp Kazimierz Romaniuk utworzył 7 dekanatów. Ostatnie dwa (Tłuszcz i Sulejówek) powstały w 2003 r. Na terenie pięciu dekanatów (radzymiński, wołomiński, otwocki, praski i grochowski) znajduje się po 10 parafii. 4 dekanaty mają po 9 parafii, choć dekanat miński (św. Antoniego z Padwy) ma 9 parafii i 1 ośrodek duszpasterski. Najmniejsze dekanaty to: nowodworski (3 parafie) oraz bródnowski, tłuszczański i stanisławowski - po 6 parafii.
Pod względem liczby mieszkańców największy jest dekanat grochowski - na jego terenie zamieszkuje ok. 208 tys. wiernych. Jest to największy dekanat w stolicy - z pewnością - jeden z największych w Polsce. Liczba jego mieszkańców jest porównywalna z liczbą katolików zamieszkałych na terenie diecezji drohiczyńskiej. Na terenie tego dekanatu znajduje się największa parafia stolicy - Nawrócenia św. Pawła, która liczy prawie 40 tys. mieszkańców. Ponad 119 tys. wiernych zamieszkuje dekanat praski. Natomiast spośród dekanatów pozawarszawskich najwięcej wiernych mieszka w dekanacie radzymińskim (ok. 90 tys.).
Najstarsze w diecezji parafie znajdują się w Latowiczu, Kobyłce, Klembowie, Kamieńczyku, na warszawskim Kamionku, w Chotomowie, Wieliszewie i w Zerznie. Parafię w Latowiczu erygował bp Jordan z Czech w XI w. i należała ona do archidiakonatu czerskiego diecezji poznańskiej. Niektóre źródła podają jednak datę erekcji na XIII w. Parafia Świętej Trójcy w Kobyłce powstała w początkach XIII w. Z tego stulecia pochodzi też parafia w Kamieńczyku. Konkatedralna parafia kamionkowska, choć formalnie erygowana przez abp. Aleksandra Kakowskiego w 1917 r. w rzeczywistości jest dużo starsza. Na Kamionku (d. Kamionie) istniała parafia już na przełomie XIII i XIV w., a wykopaliska archeologiczne na miejscowym cmentarzu świadczą, że historia Kamiona sięga czasów kultury łużyckiej. Parafia w Chotomowie została erygowana w 1349 r., a z niej powstała parafia w Wieliszewie (1387 r.). Z XIV w. pochodzi też parafia Klembów.
Z kolei parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zerzniu została erygowana w 1406 r. z części parafii św. Anny w Wilanowie. Inne parafie o długiej tradycji to Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Mińsku Maz. (1422 r., choć niektóre źródła podają XIV w.), Dąbrówka (1442 r.), Długa Kościelna (1445 r.), Kiczki (1458 r.), Niegów (1468 r.), Radzymin (1473 r.), Karczew (1488 r.), Okuniew (1540 r.), Glinianka (1556 r.), Wiązowna (1589 r.). Zabytkowa jest XVII-wieczna świątynia Matki Bożej Loretańskiej przy ul. Ratuszowej ze słynnym Domkiem Loretańskim.

Księża dziekani

Na czele każdego z dekanatów stoi dziekan. Obecnie nie ma wakatów, wszystkie 20 dekanatów jest obsadzonych. W dziesięciu dekanatach są także księża wicedziekani. Średni wiek dziekana w diecezji warszawsko-praskiej wynosi 61 lat. Pod względem wieku najstarszymi dziekanami są liczący po 76 lat: ks. prał. Czesław Żyła w Nowym Dworze Mazowieckim i ks. prał. Mieczysław Mosak na warszawskim Bródnie. Najmłodszymi - ks. Andrzej Kopczyński, dziekan z Tłuszcza (43 lata) i ks. Wiesław Bocheński, dziekan z Jadowa (46 lat). Najdłużej funkcje dziekańskie w diecezji pełnią: ks. prał. Czesław Żyła, od 1987 r. dziekan nowodworski, a wcześniej w l. 1977-1987 wicedziekan tegoż dekanatu, ks. prał. Mirosław Mirecki, w l. 1983-1987 dziekan rembertowski, a od 1987 dziekan aniński oraz ks. prał. Edmund Jakacki, od 1985 dziekan stanisławowski. Na 20 dziekanów, 17 pełni funkcje proboszczów, a 3 rezydentów przy swoich dawnych parafiach.
Najkrócej dziekanami są mianowani w tym roku: ks. prał. Edward Żmijewski, dziekan rembertowski, ks. kan. Jan Gołębiewski, dziekan w Sulejówku, ks. Andrzej Kopczyński, dziekan tłuszczański i ks. Wiesław Marian Bocheński, dziekan jadowski.
Szesnastu księży dziekanów otrzymało święcenia kapłańskie z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego. Dwóch (ks. prał. Mieczysław Mosak i ks. prał. Marian Mirecki) z rąk bp. Wacława Majewskiego, który wyświęcił ich w kolejno w r. 1954 i 1955 podczas internowania kard. Stefana Wyszyńskiego. Dwóch księży dziekanów (ks. Andrzej Kopczyński i ks. Marian Bocheński) przyjęli święcenia kapłańskie z rąk kard. Józefa Glempa.
Dwóch księży dziekanów posiada tytuł doktora. Dziekan praski ks. prał. Marcin Wójtowicz jest doktorem teologii fundamentalnej (ATK), a ks. prał. Zygmunt Uczciwek, dziekan grochowski doktorem teologii moralnej (KUL). Ośmiu dziekanów ma tytuły magistra teologii (ks. prał. Włodzimierz Jabłonowski, dziekan otwocki (Kresy), ks. Wiesław Bocheński, dziekan jadowski, ks. prał. Edmund Jakacki, dziekan stanisławowski, ks. prał. Stanisław Kuć, dziekan radzymiński, ks. prał. Edward Żmijewski, dziekan rembertowski i ks. prał. Mieczysław Stefaniuk, dziekan zielonkowski. Magistrem filozofii jest ks. Andrzej Kopczyński, dziekan tłuszczański. Z kolei ks. prał. Włodzimierz Jabłonowski jest też absolwentem Instytutu Muzyki Sakralnej im. Św. Piusa X w Warszawie. Warszawscy dziekani są absolwentami Akademickiego Studium Teologii Katolickiej, Akademii Teologii Katolickiej bądź Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Teoretycznie, w myśl Pierwszego Synodu Diecezji Warszawsko-Praskiej, kadencja dziekana trwa pięć lat. W praktyce jednak kadencyjność nie ma zastosowania. Poza jednym wyjątkiem funkcja ta łączy się z probostwem lub byłym probostwem w tzw. parafii dziekańskiej.