Apelujemy do rodzin i wszystkich ludzi dobrej woli o obronę dobrego imienia św. Jana Pawła II i prawdy o świętości jego życia. Papież rodziny w swoim nauczaniu stale przypominał o potrzebie budowania relacji osobowej z Bogiem i bliźnimi, o potrzebie solidarności i odpowiedzialności każdego człowieka za własny rozwój oraz nawoływał do poszanowania życia od poczęcia do naturalnej śmierci oraz godności ludzkiej. Zachęcał do budowania cywilizacji życia, opartej na Bożym porządku. Św. Jan Paweł II wzywał państwa należące do różnych systemów politycznych do poszanowania pokoju, wolności osobistej ludzi, swobody wyznawania religii oraz praw rodzin, do zagwarantowania suwerenności państw i odrzucenia antykultury, totalitaryzmu politycznego oraz obyczajowego. Mieszkańców 132 krajów i 900 miejscowości, do których pielgrzymował, przestrzegał przed demoralizacją, postępującą laicyzacją, niszczeniem tradycyjnej rodziny, konsumpcjonizmem, hedonizmem, egoizmem, przed ukierunkowaniem człowieka na samoograniczenie swojego rozwoju przez zaspokajanie popędów.

Zachęcał do budowania cywilizacji życia opartej na Bożym porządku.

W trudnym czasie przemian ustrojowych, wielkim moralnym wsparciem dla diecezjan, przyjętym z wdzięcznością, okazało się modlitewne spotkanie z papieżem w Legnicy w 1997 r., ukoronowanie przez niego obrazu Matki Bożej Łaskawej, wygłoszenie homilii, wskazującej na złe konsekwencje wyboru cywilizacji śmierci i błogosławieństwo po opowiedzeniu się po stronie życia, sumienia, prawości.

Wpływ św. Jana Pawła II – zarówno za życia, jak i po śmierci – na poszczególne osoby i narody, wyzwalające się z lęku oraz spod panowania państw i systemów totalitarnych, jego zasługi w pobudzaniu ludzi do szukania Boga i prawdy o świecie, odkrywaniu celu życia w Dobrej Nowinie Jezusa Chrystusa, a także jego bezkompromisowa obrona małżeństwa i rodziny jako fundamentu społeczeństwa, powodowały w środowiskach wrogich Kościołowi chęć fizycznego zniszczenia go, poprzez zbrodniczy zamach już u progu jego posługi papieskiej.

Obecnie natomiast, przez rozsiewanie kłamstw, próbuje się niszczyć jego wizerunek i kalać pamięć o nim. Stanowi to element strategii prowadzonej przez zwolenników neomarksistowskiej rewolucji kulturowej. Odzieranie świętego z godności i szacunku ma zmniejszyć jego oddziaływanie na społeczeństwo, zwłaszcza na ludzi młodego pokolenia.

Obecnie, przez rozsiewanie kłamstw, próbuje się niszczyć jego wizerunek i kalać pamięć o nim.

Nie bądźmy obojętni w naszych rodzinach i wspólnotach wobec ataków na św. Jana Pawła II. Nie pozwólmy na profanację miejsc kultu i pomników narodowych, na bezczeszczenie flagi narodowej, umieszczanej w haśle-przekleństwie przez zwolenników nieskrępowanej aborcji, przez rodzime organizacje wspierane politycznie i finansowo, przez ośrodki dechrystianizacyjne w Europie i Ameryce. Wpisują się one w sprawdzoną w różnych krajach taktykę lewicowo-liberalnej rewolucji kulturowej: czteroetapowego harmonogramu zdobycia władzy. Ma się to dokonać nie drogą demokratycznych wyborów, ale poprzez kilkunastoletni program demoralizacji społeczeństwa, a następnie destabilizację i kryzys struktur państwa i podjęcie próby przejęcia władzy, a potem wprowadzenia nowego totalitarnego porządku, bez utrwalonej tożsamości narodowej i osobowej, podległego dyktatowi „poprawności politycznej”. Narzędziem kulturowej rewolty lewicowo-liberalnej stała się seksualizacja młodych, przekraczanie granic etycznych i obyczajowych podczas wyuzdanych publicznych wystąpień, brutalizacja języka, promocja zwulgaryzowanej masowej kultury, zwalczanie wartości chrześcijańskich i narodowych, niszczenie autorytetów moralnych i tradycyjnej rodziny oraz wzywanie do nieskrępowanej aborcji na życzenie – zabijania dzieci przed urodzeniem.

Te działania wpisują się w sprawdzoną w różnych krajach taktykę lewicowo-liberalnej rewolucji kulturowej: czteroetapowego harmonogramu zdobycia władzy.

Poznawajmy nauczanie papieskie! Przyjmijmy jako cenne dziedzictwo słowa św. Jana Pawła II o zadaniach małżonków i rodziny, mimo trudności wewnętrznych i płynących ze strony świata: – starajmy się dać dzieciom dobre świadectwo życia w małżeństwie, jako nierozerwalnej wspólnocie osób, trwałej dzięki wyłącznej miłości mężczyzny i kobiety, jako małżonków, i dzięki łasce sakramentu; – stwórzmy głębokie więzi międzypokoleniowe rodziców, dzieci, krewnych, zbudowane na wierze i zaufaniu, solidarności, poczuciu bezpieczeństwa i przynależności; – służmy życiu, otoczmy miłością każde poczęte dziecko; – czule i odpowiedzialnie towarzyszmy, jako ojcowie i matki, rozwojowi młodych, dawajmy im świadectwo naszej wiary przez słowa, czyny i gesty; – przez wytrwałość w integralnym wychowaniu młodych, przez cierpliwe słuchanie i dialog pomóżmy im w przyjęciu mądrej hierarchii wartości i dobrych odpowiedzialnych wyborów, ugruntujmy przekonanie, że warunkiem budowania dobrych więzi rodzinnych i dojrzałych relacji międzyludzkich, przestrzegania Dekalogu, wybaczania, przełamywania podziałów, nieporozumień w rodzinie i innych wspólnotach życia i pracy oraz w ojczyźnie, jest osobowa więź z Jezusem Chrystusem w Eucharystii; – zadbajmy, jako rodzice, o ochronę dzieci i młodzieży przed wpływem ideologii przeciwnych życiu i godności człowieka, przed permisywną seksualizacją w szkole i w innych środowiskach.

Poznawajmy nauczanie papieskie

Jako małżonkowie i rodzice przygotujmy młodych do życia w rodzinie i społeczeństwie, bierzmy wraz z dziećmi i krewnymi odpowiedzialny udział w rozwoju kraju, życiu i posłannictwie Kościoła. Nie pozwólmy zniszczyć wiary ani autorytetu osób zasłużonych oraz narodowej suwerenności, dorobku okupionego walką, cierpieniem, poświęceniem i pracą pokoleń.

Legnica, 2 grudnia 2020 r.